Rzeźby z piasku

Festiwal Rzeźb z Piasku Wyspa Uznam 2015

Heringsdorf

Podczas weekendowego pobytu w Świnoujściu, wybraliśmy się na rowerach w stronę niemieckiej granicy. Super wygodne ścieżki rowerowe poprowadzone wzdłuż promenady, pomimo dużego ruchu pozwoliły nam bez problematycznie przejechać przez miasto. Dalej trasa prowadzi przez las. Kilka metrów za granicą państw, zjeżdżamy w lewo i po kilku minutach jesteśmy w Heringsdorf.

Przed pierwszymi kroplami nadciągającej burzy udaje nam się ukryć w namiotach Festiwalu Rzeźb z Piasku.

To już druga edycja tego przedsięwzięcia. W zeszłym roku wystawiano rzeźby o tematyce opowieści biblijnych, a w tym roku zagościły tu postaci ze świata baśni oraz legend polskich i niemieckich.

Bilet niestety do tanich nie należy – dorośli 8,50 E, a dzieci 5,50 E!, ale wystawę uważam za zachwycającą. Pierwszy raz widziałam tak wielkie, dopracowane w każdym szczególe rzeźby z piasku. To jest niesamowite, a zarazem tak intrygujące, że postanowiłam dowiedzieć się, jak powstają takie cudeńka.

Popatrzcie na zdjęcia.

Siedem krasnoludków z bajki o Królewnie Śnieżce

Jeden z siedmiu krasnoludków – twarz jak żywa.

Technika rzeźbienia w piasku znana była już 4000 lat przed naszą erą, w dzisiejszych czasach rzeźby powstają nadal z wykorzystaniem tej samej metody.

Do ich wykonania potrzebne są duże ilości piasku mineralnego, który w przeciwieństwie do piasku pochodzenia organicznego ma inną strukturę. Wybiera się złoża piasku z ziarenkami o kształcie zbliżonym do sześcianu, bo tylko takie pasują do siebie i udaje się, za pomocą zagęszczarek i wody wibrować i ubijać je tak długo, aż powstanie nierozpadająca się bryła. Jest to materiał bazowy, z którego następnie rzeźbiarz kształtuje wzory za pomocą łopat, kielni i pędzelków.

Nawet wysokie na dwa metry rzeźby budowane są wyłącznie z piasku i wody. Ciekawostką jest to, że deszcz ani wiatr nie są zagrożeniem dla figur piaskowych. Dla uwiarygodnienia tego faktu postawiono dwie rzeźby w miasteczku Heringsdorf. Jedną przed wejściem do hotelu, widziałam i potwierdzam, że choć nie ma tak wiele szczegółów jak te zgromadzone pod namiotem wystawowym, ale stoi i ma się dobrze.

Jednak te najpiękniejsze, wypracowane w każdym szczególe dzieła są chronione pod plandeką namiotu.